Tokoh Perjuangan Kemerdekaan

PENGAJIAN MALAYSIA 2 (MPU 2163)

TOKOH PERJUANGAN KEMERDEKAAN

(ALMARHUM TUNKU ABDUL RAHMAN PUTRA AL-HAJ IBNI ALMARHUM SULTAN ABDUL HAMID SHAH)

DISIAPKAN OLEH :

DISEDIAKAN UNTUK      :

ISI KANDUNGAN

BIL.	PERKARA	M/SURAT
1.	Senarai Kandungan	1
2.	Pendahuluan	2
3.	Perbincangan/ Huraian 2.1. Biodata Almarhum Tunku Abdul Rahman 2.2. Latar Belakang Keluarga 2.3. Latar Belakang Pendidikan 2.4. Latar Organisasi Tunku Abdul Rahman 2.5. Keistimewaan Tunku Abdul Rahman 2.6. Permulaan Sebagai Tokoh Negara 2.7. Sumbangan Yang Telah Diberikan 2.7.1. Kemerdekaan 2.7.2. Perpaduan 2.7.3. Keamanan Negara 2.7.4. Perhubungan Antarabangsa 2.7.5. Saat-saat Akhir	3 – 12
4.	Rumusan	13
5.	Senarai Rujukan/ Bibliografi	14
6.	Lampiran	15 - 19

1. PENDAHULUAN

            Tunku Abdul Rahman Putra Al-Haj adalah seorang pemimpin yang digeruni oleh rakyat Malaysia ketika zaman pemerintahannya dahulu, kini dan selamanya. Beliau telah meninggalkan satu nostalgia buat rakyat Malaysia khususnya dalam pengorbanan beliau sebagai seorang yang memperjuangkan kemerdekaan agar rakyatnya merasai keamanan yang tidak berbelah bahagi lagi. Beliau adalah seorang tokoh yang sangat berjasa bukan sahaja kepada rakyatnya malah juga buat bangsa dan negara. Pengorbanan beliau kepada Negara telah menyebabkan beliau sehingga kini digelar sebagai “Bapa Kemerdekaan” dan “Bapa Malaysia”.

            Kecerdikan beliau dalam menangani segala masalah rakyat dan negara telah menyebabkan akhirnya Tanah Melayu yang dahulu dijajah oleh beberapa kuasa asing bermula tahun 1511 sehingga 1957 iaitu selama 446 tahun yang merupakan suatu tempoh yang agak lama negara kita dijajah. Dalam tempoh ini rakyat Tanah Melayu dikatakan hidup dalam suasana yang “terkongkong” oleh kuasa asing yang sentiasa mengawal segala gerak-geri rakyat serta mengaut kekayaan Tanah Melayu dan dihantar ke negara asal mereka untuk dibangunkan. Sedangkan, orang-orang di Tanah Melayu sendiri yang berusaha mencari hasil kekayaan bahan mentah tersebut.

            Walau bagaimanapun, akhirnya Persekutuan Tanah Melayu telah mencapai kemerdekaan tanpa sebarang pertumpahan darah pada 31 Ogos 1957. Ini kerana bagi beliau untuk mencapai kemerdekaan dan keamanan tidak perlu dengan kekerasan tetapi cukup dengan perundingan dan perbincangan. Melalui prinsip beliau, akhirnya Tunku Berjaya memerdekakan Tanah Melayu dan dapat menyatukan semua kaum di Malaysia yang terdiri dari tiga kaum utama iaitu Melayu, China dan India serta lain-lain bangsa.

2. PERBINCANGAN/ HURAIAN

2.1.             BIODATA ALMARHUM TUNKU ABDUL RAHMAN

Nama                          :

·           Tunku Abdul Rahman Putra AlHaj Ibni Almarhum Sultan Abdul Hamid Halim Shah.

Lahir               :

·           08 Februari 1903, di Istana Tiga Tingkat, Alor Setar (Istana Pagoda).

Pendidikan     :

·           1911 - Maktab Sultan Abdul Hamid Alor Setar.

·           1916 - Penang Free School, Penang.

·           1925 - Lulus B.A. dari University Cambridge.

·           1945 - Lulus LLB, dari Inner Temple, London.

Kerjaya          :

·           1946 - Bertugas dengan Kerajaan Kedah sebagai D.O. (Pegawai Daerah) Langkawi, Kulim dan Sungai Petani, (sebelum lulus LLB). Dilantik Penolong Pendakwa Raya KL dan Presiden Mahkamah Session Selangor.

·           1951 - Dilantik Presiden UMNO dan bergiat sepenuh masa untuk UMNO.

·           1956 - Rombongan Merdeka ke London.

·           1957 - Merdeka. Perdana Menteri Pertama.

·           1962 - Rombongan ke London - Gagasan Malaysia.

·           1963 - Gagasan Malaysia - 16.09.1963.

·           1970 - Bersara dari Politik.

·           06 Disember 1990 Tunku kembali ke rahmatullah. seluruh Negara berkabung atas pemergian Almarhum. Seluruh dunia menghantar Ucap Takziah. Atas wasiat Almarhum, jenazah disemadikan di Makam Di Raja Langgar.

2.2.             LATAR BELAKANG KELUARGA

            Nama sebenar Tunku adalah Tengku Abdul Rahman Putera ibni Abdul Hamid Halim Shah atau nama gelaran beliau adalah Tunku Abdul Rahman Putra Al-Haj. Beliau dilahirkan dengan berdarah keturunan raja iaitu pada 8 Februari 1903 dan beliau meninggal pada 6 Disember 1990 di Kuala Lumpur. Beliau merupakan Ketua Menteri Tanah Melayu dari tahun 1955 dan juga Perdana Menteri pertama sejak Negara mencapai kemerdekaan tahun 1957 sehingga perletakan jawatan beliau pada tahun 1970. Pada tahun 1963 beliau telah menunjukkan keupayaannya dalam pembentukan Malaysia. Beliau bukan sahaja dikenali sebagai “Bapa Kemerdekaan” tetapi juga sebagai “Bapa Malaysia”.

            Tunku dilahirkan di Istana Tiga Tingkat, Alor Setar, Kedah yang juga dikenali sebagai Istana Pelamin. Beliau merupakan anak yang ke-7 serta anak yang ke ke-20 kepada Almarhum Sultan Abdul Hamid Halim Shah iaitu Sultan yang Ke-24 negeri Kedah. Bondanya dikenali sebagai Cik Menyalara yang berketurunan Siam dan Burmanamun telah menukarkan namanya setelah memeluk Islam kepada Sharifah Fatimah,seorang isteri Sultan Abdul Hamid yang tidak berdarah gahara iaitu anak perempuan Luang Naraborirak (kleb) seorang pegawai daerah Thailand. Tunku dilahirkan atau disambut dalam keadaan biasa sahaja kerana beliau bukan bakal pengganti Sultan Kedah.

            Pengganti Sultan Kedah ialah Sultan Badlishah ibni Sultan Abdul Hamid Halim Shah yang telah berumur 30 tahun pada masa itu. Ketika kecil, Tunku dipanggil dengan panggilan Awang kerana rupa parasnya tidak sesegak adik-beradiknya yang lain. Beliau juga bebas bermain-main di luar istana bersama-sama orang kampung. Pada tahun 1933, Tunku telah berkahwin dengan seorang wanita kacukan Cina-Siam yang merupakan anak perempuan tauke lombong di Alor Setar bernama Mariam. Beliau mendapat dua orang cahaya mata hasil dari perkahwinan tersebut iaitu Tunku Ahmad Nerang Putra dan Tunku Khadijah. Tahun 1934 Mariam telah meninggal dunia kerana menghadapi penyakit malaria di Kuala Nerang, Kedah. Setelah itu, Tunku telah mengahwini Violet Coulson iaitu bekas tuan rumahnya di England. Oleh kerana kerabat diraja Kedah dilarang berkahwin dengan wanita Inggeris atas peristiwa penipuan di Pulau Pinang oleh Kapten Francis Light iaitu seorang Inggeris, Tunku dititahkan menceraikan Violet. Kemuadiannya Tunku berkahwin pula dengan Sharifah Rodziah Syed Alwi Barakbah seorang rakan sekuliahnya sewaktu di England yang berketurunan Arab. Perkahwinan mereka direstui kerana berketurunan Arab yang ternama dan kaya di Kedah. Namun begitu, mereka tidak dikurniakan cahaya mata. Oleh sebab itu, mereka mengambil 3 orang anak angkat iaitu Faridah, Sulaiman dan Mariam.

            Selain itu, Tunku juga telah berkahwin secara rahsia dengan wanita berbangsa Cina pada tahun 1963 dan mendapat dua orang cahaya mata yang diberi nama Tunku Noor hayati dan Tunku Mastura.

2.3.             LATAR BELAKANG PENDIDIKAN

            Tunku Abdul Rahman memulakan pendidikan awalnya di Sekolah Rendah Melayu Jalan Baharu,Alor Setar pada tahun 1909. Beliau biasanya berbahasa siam di rumah dan berbahasa melayu di sekolah. Tunku Abdul Rahman kemudiannya berpindah pula ke sekolah kerajaan Bahasa Inggeris yang kini dikenali sebagai Kolej Sultan Abdul Hamid. Sewaktu beliau belajar di sini, pada waktu siangnya bersekolah dan membaca Al-Quran pada waktu petang.Tahun 1913 sewaktu beliau berumur 10 tahun, Tunku telah dihantar ke Bangkok untuk menetap bersama Tunku Yusuf ibni Sultan Abdul Hamid Halim Shah iaitu abang sulungnya dan belajar di sekolah Thebsiritrawat (Debsirindir School). Tahun 1916 iaitu beliau berumur 13 tahun pula, Tunku pulang dan meneruskan pendidikannya di Penang Free School.

            Pada tahun 1919 iaitu ketika berumur 16 tahun, Tunku menerima Biasiswa Negeri Kedah untuk melanjutkan pendidikannya di Kolej St. Catharine di University Cabridge. Beliau sebenarnya merupakan penuntut pertama yang menerima pendidikan di bawah tajaan Kerajaan Negeri Kedah. Sewaktu berada di sana Tunku tidak dibenarkan tinggal di asrama kerana dasar apartheid (kulit berwarna) masih diamalkan. Beliau membantah kepada William Peel, iaitu penasihat British kepada Kedah. Sewaktu beliau berada di sana, beliau tiada sepasang pun baju melayu yang dibawa. Tunku amat berlainan dengan sultan Perak yang berbaju Melayu siap dengan tengkolok.

            Pada mulanya Tunku mengambil jurusan Undang-Undang bersama rakannya tetapi telah menukarkan kepada jurusan Sastera (Sejarah). Beliau menamatkan ijazah B.A Sastera tahun 1925 ketika berumur 22 tahun. Namun, pada tahun 1927 beliau kembali ke England untuk menyambung pelajarannya dalam bidang undang-undang di Inner Temple, England dan telah lulus semester pertama ketika berumur 27 tahun pada tahun 1930.

            Pada tahun 1938 beliau ke England semula tetapi malangnya telah berlaku Perang Dunia Kedua menyebabkan beliau terpaksa balik ke Kedah. Demi menyempurnakan hasratnya untuk menjadi peguam maka pada tahun 1949 beliau sekali lagi ke England bagi melanjutkan pelajarannya dalam Pengajian Undang-undang di Cambridge University dan tamat pada tahun 1950. Apabila pulang ke tanah air, beliau telah bertugas sebagai Pegawai latihan di Pejabat Penasihat Undang-Undang Kedah pada tahun 1931, dan pada tahun berikutnya beliau telah dilantik sebagai Pegawai Jajahan di Kuala Nerang.

            Pada 19 Disember 1941, Jepun mengiktiraf Tunku sebagai Sultan Kedah tetapi pentadbirannya di bawah Gabenor dan Tentera Jepun. Walau bagaimanapun, pada tahun 1943 ayahnda Tunku iaitu Sultan Abdul Hamid Halim Shah telah meninggal dunia.

2.4.             LATAR ORGANISASI TUNKU ABDUL RAHMAN

            Tunku merupakan seorang pemimpin yang disegani oleh rakyat kerana sifat beliau yang sentiasa ingin memahami dan menghayati hati rakyat jelata dan beliau juga dipanggil sebagai “pembela nasib rakyat”. Ketika Zaman Pendudukan Jepun, Tunku berkesempatan membela nasib rakyat dalam permasalahan pelajaran rakyatnya tidak kira bangsa, bahasa dan kepercayaan mereka kerana beliau telah dilantik sebagai Penyelia Pelajaran negeri Kedah.

            Pada tahun 1931, Tunku telah berkhidmat sebagai pegawai latihan di Pejabat Penasihat Undang-undang Kedah, kemudiannya beliau bekerja di Kulim sebagai Penolong Pegawai Jajahan. Setelah itu, beliau bertugas pula di Sungai Petani sebagai Pegawai Jajahan dan bertindak sebagai hakim daerah itu serta Lembaga Kebersihan Sungai Petani dalam tahun 1937.

            Ketika tahun 1940 pula, Tunku menjadi Pengarah Perkhidmatan Pasukan Kawalan Am Selatan Kedah. Selain itu, ketika Kongres Melayu Semalaya pada tahun 1946 yang diadakan di Kelab Sultan Sulaiman, Tunku telah hadir sebagai wakil Kesatuan Melayu Kedah. Pada tahun 1949, Tunku ditugaskan untuk bekerja di sebuah Pejabat Pegawai Undang-undang di Alor Setar kemudian beliau menjadi Timbalan Pendakwa Raya di Kuala Lumpur.

            Selepas itu Tunku dilantik pula sebagai Yang Dipertua Mahkamah Sesyen. Pada ketika itu semangat nasionalisme semakin hebat dalam kalangan kaum Melayu semasa penubuhan Malayan Union sehingga memaksa Datuk Onn Jaafar meletakkan jawatannya dalam UMNO (United Malays National Organisation). Tunku pula dilantik menjadi Pengerusi UMNO negeri Kedah, seterusnya Tunku menggantikan Dato Onn Jaafar apabila beliau meletak jawatannya sebagai Pengerusi UMNO pada 26 Ogos 1951.

                Tunku sentiasa mementingkan keamanan dan kesederhanaan dalam segala tindakan beliau, semasa zaman pemerintahannya beliau telah mengadakan sebuah Perikatan bersama MCA (Malaysia Chinese Acssosiation) pada tahun 1952 yang majoritinya terdiri daripada kaum Cina dan pada tahun 1955 pula Perikatan mula bergabung dengan MIC (Malaysia Indian Congress) iaitu terdiri daripada kaum India. Perikatan ini telah dianggap sebagai suatu langkah yang mempunyai keistimewaannya tersendiri, apabila 3 kaum majoriti Tanah Melayu bergabung dalam mencapai kemerdekaan ketika itu dan Parti Perikatan telah menunjukkan kehebatannya kerana telah menang majoroti dalam pilihanraya ketika itu.

2.5.             KEISTIMEWAAN TUNKU ABDUL RAHMAN

            Seorang pemimpin yang sejati seharusnya memiliki akhlak yang mulia, budi pekerti yang baik, dihormati dan segani oleh kawan dan juga lawan serta memiliki pemikiran yang jernih, jauh memandang ke hadapan. Kesemua ini dilalui oleh seseorang pemimpin melalui proses pemupukan dari keluarga, alam persekolahan, kerjaya dan rakyat jelata yang dijadikan teman diperingkat akar umbi. Tunku mempunyai keistimewaan seperti yang dinyatakan selain sebagai seorang pemimpin yang berjiwa rakyat atas kesanggupan beliau menyuarakan bantahan terhadap Malayan Union dan telah menghadiri perjumpaan-perjumpaan untuk menentang Malayan Union di Alor Setar, Kedah. Tunku juga bersifat maha guru yakni menjadi guru yang memberi tunjuk ajar kepada sahabat dan generasi muda tentang nilai dan makna erti kehidupan.

            Selain itu, walaupun Tunku banyak mengamalkan dasar pro-barat dalam pemerintahannya namun, Tunku juga sangat menitikberatkan soal keislaman dan menjaga hal kebajikan rakyatnya melalui penglibatan Tunku dalam sosialnya iaitu Tunku telah menubuhkan badan atau agensi seperti Pertubuhan Kebajikan Islam Malaysia (PERKIM) iaitu sebuah pertubuhan atau badan yang bertujuan untuk mendakwahkan Islam kepada orang-orang bukan Islam terutamanya Cina, India, dan Bumiputera Sabah dan Sarawak. Disini dapat dilihat bahawa Tunku sebenarnya mempercayai secara bersungguh-sungguh bahawa agama Islam atau lain-lain agama adalah milik individu, dan beliau tidak mahu memasukkan agama Islam sebagai pencaturan urus tadbir negara.

            Selain daripada itu, sebagai seorang anak yang terdidik dalam sistem persekolahan Inggeris, Tunku mempunyai pandangan dunia yang terbuka dan kadang-kala bebas nilai. Ini bermaksud, Tunku lebih bercenderung untuk melihat sesuatu dari kacamata sejagat dan bukannya dipengaruhi oleh agama, budaya, dan dari sudut etnik Melayunya. Ini menyebabkan beliau disenangi oleh semua lapisan rakyat yang berbilang kaum. Selain itu, sikap cintakan kedamaian yang diterap dalam diri Tunku sejak kecil lagi menjadikan Tunku seorang yang dipercayai oleh rakyat jelata atas tampuk pemerintahannya. Semangat cintakan kedamaian Tunku dapat dilihat apabila beliau yang ketika itu sebagai Ketua Menteri telah mewakili Kerajaan British dalam menghadiri Rundingan Baling pada tahun 1955 yang dianjurkan oleh pihak Parti Komunis Malaya. Semangat perpaduan yang ada pada diri Tunku lain berbeza dengan orang lain kerana walaupun Tunku sangat aktif dalam kerjayanya tetapi Tunku sanggup meninggalkan kerjayanya dan menyahut harapan rakyat untuk beliau mengambil alih teraju kepimpinan dalam UMNO setelah Dato‟ Onn Jaafar meletakkan jawatannya daripadaUMNO.

            Oleh kerana Tunku dilahirkan dalam suasana yang sederhana dan menjalani kehidupan yang sederhana walaupun beliau adalah berketurunan Raja Kedah, menjadikan beliau seorang yang mudah memahami kesusahan orang lain dan sangat prihatin terhadap apa segala musibah yang berlaku di dunia contohnya beliau sanggup menghantar misi pendamai dan keamanan ke Congo, Afrika yang ketika itu menjadi mangsa dalam perang saudara pada tahun 1991. Tunku juga mempunyai kelebihan dari segi kesanggupan untuk bersama rakyat bagi merealisasikan sebuah perjuangan serta mempunyai semangat nasionalisme yang tinggi dalam diri beliau, ini dapat dilihat dari awal perjuangan Tunku dan perjuangan Tunku bukan hanya sekadar di dalam parti, tetapi juga dalam bidang penulisan, misalnya beliau pernah mengarang rencana dalam majalah Watan yang diterbitkan di Alor Star pada tahun 1946. Melalui majalah tersebut Tunku telah meniupkan semangat nosianalisme dalam kalangan orang Melayu. Semangat nasionalisme Tunku tidak pernah luntur walaupun Tunku telah meletakkan jawatannya dalam UMNO dan sebagai Perdana Menteri Malaysia, namun Tunku tetap dengan penulisannya dan mempunyai ruangan mingguannya sendiri dalam akhbar The Star, dan rencana-rencana beliau telah dibukukan di antaranya ialah “Peristiwa 13 Mei”, “Least We Forget”, “Baling Talk” dan lain-lain lagi.

            Karya-karya Tunku telah dijadikan panduan dalam membina jati diri dan kekuatan orang-orang Melayu bagi menangkis aliran-aliran kekirian yang terdapat secara minima dalam masyarakat Melayu dan karya beliau juga merupakan maklumat sumber primer kerana ditulis oleh orang yang menuntut kemerdekaan.

2.6.             PERMULAAN SEBAGAI TOKOH NEGARA

Sumbangan Tunku Abdul Rahman Putra dalam penyatuan kaum dalam dilihat melalui cara diplomasi yang digunakan oleh beliau sehingga tidak menyinggung perasaan antara kaum. Sehubungan itu, melalui Parti Perikatan beliau telah berjaya membawa kemerdekaan kepada Tanah Melayu dan seterusnya menjadi Malaysia yang berjaya. Seperti yang kita semua tahu, penyatuan merupakan asas penubuhan Malaysia sehingga ke hari ini. Tunku Abdul Rahman telah bekerja keras untuk membebaskan Negara dari cengkaman penjajah. Bagi mencapai matlamat tersebut, beliau telah mendapatkan keyakinan pihak British dengan melantik beberapa orang tokoh di kalangan masyarakat Cina dan India untuk turut sama mentadbir Negara.

Sebagai ketua, Tunku Abdul Rahman perlu menjaga kebajikan semua rakyat. Beliau perlu memastikan ketuanan masyarakat Melayu terjamin, disamping memastikan masyarakat Cina dan India menjadikan Tanah Melayu sebagai tanahair mereka.

Pada tahun 1951, UMNO telah mengorak langkah dengan memasuki era baru apabila Tunku Abdul Rahman Putra telah dilantik sebagai Presiden UMNO yang baru menggantikan Dato’ Onn Jaafar. Setelah perlantikan tersebut, Tunku telah berjanji akan berusaha untuk memastikan Tanah Melayu mencapai kemerdekaan.

Pada tahun  1955, Perikatan telah menyuarakan kehendaknya pada Kolonial British untuk mengadakan satu pilihanraya umum untuk membuktikan bahawa Malaya ketika itu sudah bersedia untuk Merdeka. Usaha mereka membuahkan hasil di mana Perikatan telah berjaya memenangi 51 daripada 52 kerusi yg dipertandingkan. Setelah itu, sebuah jemaah menteri atau kabinet telah ditubuhkan. Tunku juga terlibat dengan Rundingan Baling yang melibatkn Tunku sendiri bagi pihak kerajaan dan Chin Peng bagi pihak Parti Komunis Malaya (PKM). Pada 1963, Tunku juga memainkan peranan penting dalam pembentukan MALAYSIA iaitu penyatuan Tanah Melayu, Sabah, Sarawak, Brunei dan Singapura. Beliau juga menyarankan supaya sebuah pertubuhan yang dipanggil MAPHILINDO (Malaysia, Filipina dan Indonesia) diwujudkan bagi membincangkan kerjasama antara tiga buah negara.

2.7.             SUMBANGAN YANG TELAH DIBERIKAN

2.7.1.       Kemerdekaan

Tunku Abdul Rahman Putra telah mengetuai misi ke London untuk berbincang dengan pihak kerajaan British berkenaan kemerdekaan Tanah Melayu. Rombongan merdeka tersebut telah sampai ke London pada 14 Januari 1956. Tunku telah bekerja keras dengan mendapatkan sokongan dari semua kaum bagi memberi keyakinan kepada pihak British. Usaha beliau tersebut telah menampakkan hasil apabila beliau telah menandatangani perjanjian kemerdekaan di Lancaster House, London pada 8 Februari 1956. Rentetan dari peristiwa itu, Tanah Melayu telah berjaya mendapatkan kemerdekaan  dari pihak British. Pengisytiharan kemerdekaan telah dilaungkan di hadapan dua puluh ribu rakyat Persekutuan Tanah Melayu dan Raja-raja serta perwakilan dari tiga puluh negara Komanwel dan negara-negara asing yang lain pada tarikh keramat 31 Ogos 1957 di Stadium Merdeka, Kuala Lumpur.

2.7.2.      Perpaduan

Di bawah kepimpinan Tunku, beliau telah menjelajah seluruh pelusuk Negara untuk bertemu dengan rakyat bagi membangkitkan kesedaran dan semangat perpaduan. Melalui usaha tersebut, beliau telah mendapat sokongan dan kerjasama dari semua kaum. Ianya dapat dilihat dengan wujudnya sebuah Parti Perikatan yang menggabungkan UMNO dan MCA pada 1952. Perikatan telah memenangi pilihan raya Majlis Bandaran Kuala Lumpur.

2.7.3.      Keamanan Negara

Dalam usaha Tunku Abdul Rahman Putra untuk mencapai kemerdekaan, beliau sedar bahawa kemerdekaan Tanah Melayu hanya dapat dicapai sekiranya darurat ditamatkan. Justeru itu, Tunku telah melantik dirinya sendiri sebagai menteri Pertahanan dan Keselamatan Dalam Negeri. Perkara utama yang menjadi tumpuan beliau pada masa itu adalah ingin menamatkan tempoh darurat. Ini kerana beliau melihat hanya melalui kemerdekaan sahaja yang dapat merealisasikannya.

Pada 24 Disember 1955, satu perjumpaan telah diadakan dengan pihak PKM di Baling, Kedah. Perjumpaan tersebut diketuai oleh Tunku Abdul Rahman Putra sendiri dan juga disertai oleh Tun Tan Cheng Lock selaku Presiden MCA dan David Marshall selaku Ketua Menteri Singapura. Manakala pihak PKM diwakili Chin Peng sebagai ketua perwakilan, Rashid Maidin dan Chen Tian. Tiga siri perjumpaan telah diadakan dalam masa dua hari itu.

Semasa rundingan tersebut, satu gencatan senjata telah diisytiharkan dan penarikan balik pasukan keselamatan yang mengawal telah mengurangkan perasaan bimbang pihak komunis. Tunku Abdul Rahman Putra menyatakan kesanggupan beliau bekerjasama sekiranya PKM menerima syarat-syarat penyerahan diri dan turut serta dalam pergerakan politik dengan cara perlembagaan. Tunku telah mencadangkan kepada Chin Peng supaya meletak senjata. Rundingan telah ditamatkan pada 29 Disember 1955. Dalam rundingan itu, Chin Peng bersetuju apabila sebuah kerajaan persekutuan dipilih sebagai menerajui Tanah Melayu, PKM akan meletak senjata dan membubarkan PKM. Pada 8 Februari 1956, Tunku telah mengumumkan penarikan balik tawaran pengampunan. Pada 31 Julai 1960, Sultan Izzuddin Shah, iaitu Yang di-Pertuan Agong mengisytiharkan tamatnya zaman darurat di Tanah Melayu.

2.7.4.      Perhubungan Antarabangsa

Dasar luar negara adalah penting dalam usaha menjalinkan persahabatan dan kerjasama serantau dan negara-negara luar.

Tunku Abdul Rahman Putra telah memberi sumbangan yang baik kepada negara. Beliau telah mula mengamalkan piagam Bangsa-bangsa Bersatu bagi memelihara keamanan dunia secara bersama. Kerjasama antarabangsa amat penting untuk perkembangan ekonomi, pelancongan dan kebudayaan. Beliau juga telah meletakkan Malaysia sebagai sebuah negara yang berkecuali.

Antara kerjasama Malaysia dalam pertubuhan serantau adalah seperti Persatuan Asia Tenggara (ASA), MAPHILINDO (Malaysia, Filipina dan Indonesia), Association of Southeast Asian Nations (ASEAN). Malaysia juga termasuk dalam negara-negara Komanwel, Pertubuhan bangsa-bangsa Bersatu (PBB), Pertubuhan Negara-negara Islam dan Pertubuhan Negara-negara Berkecuali.

Persatuan Asia Tenggara (ASA) merupakan idea Tunku Abdul Rahman Putra. Idea tersebut telah dikemukakan kepada Presiden Filipina yg pada masa itu iaitu Carlos P. Garcia dan akhirnya telah ditubuhkan secara rasminya pada bulan Julai 1961 di Bangkok, Thailand. Objektif penubuhan adalah untuk menjalin kerjasama dalam bidang perdagangan, pelajaran, pertanian dan perusahaan.

Penyatuan Tanah Melayu, Sabah, sarawak, Brunei dan Singapura untuk membentuk Malaysia telah mendapat tentangan daripada Indonesia.bagi meredakan keadaan, Tunku telah mengadakan satu mesyuarat di Manila, Filipina. Dengan itu, maka tertubuhnya sebuah pertubuhan yang di panggil MAPHILINDO (Malaysia, Filipina dan Indonesia).

ASEAN pula telah ditubuhkan secara rasmi pada 8 Ogos 1967 di Bangkok, Thailand. Antara negara-negara yang menyertai ASEAN pada ketika itu adalah Malaysia, Singapura, Filipina, Indonesia dan Thailand. Ianya bermatlamatkan pengembangan ekonomi, sosial dan kebudayaan serantau. Malaysia juga menjadi anggota Pertubuhan Bangsa-bangsa Bersatu (PBB) pada 17 September 1957 dan merupakan anggota WHO (Pertubuhan Kesihatan Sedunia), ILO (Pertubuhan Buruh Antarabangsa), UNESCO (Pertubuhan Pelajaran, Sains & Kebudayaan Bangsa-bangsa Bersatu), FAO (Pertubuhan Makanan dan Pertanian) dan WB (Bank Dunia). Beliau juga telah mencadangkan penubuhan Pertubuhan Negara-negara Islam (OIC) dan telah dilantik sebagai Setiausaha Agung yang pertama bagi Pertubuhan tersebut.

2.7.5.      Saat-Saat Akhir

Pada usia 87 tahun, Tunku Abdul Rahman Putra Al-Haj telah meninggal dunia di Hospital Besar Kuala Lumpur. Jenazah beliau telah diberi penghormatan terakhir oleh orang ramai di Dewan Bankuasi, Bangunan Parlimen, Kuala Lumpur, sebelum diterbangkan ke Alor Setar. Setibanya di Kedah, jenazah Allahyarham Tunku Abdul Rahman diberi penghormatan terakhir oleh Sultan dan Sultanah Kedah di Balai Besar, sebelum dikebumikan di Makam Diraja, Alor Setar. Pemergiannya merupakan suatu kehilangan yang besar dan jasanya sentiasa dikenang oleh rakyat Malaysia. AL-FATIHAH

3.  RUMUSAN

            Tunku telah banyak menyumbangkan jasa dan baktinya kepada negara sejak dari beliau berkhidmat dengan kerajaan selepas mula-mula beliau tamat pengajiannya tahun 1931 sehinggalah ke akhir hayat beliau tahun 1990. Walaupun beliau menamatkan tempoh pemerintahannya pada tahun 1970, namun beliau masih lagi memperjuangkan bangsa negaranya melalui hasil karyanya sehingga kini hasil karya beliau masih digunakan dan dijadikan rujukan oleh sejarawan dan pengkaji-pengkaji negara.

            Kejayaan Tunku dalam menebus “kemerdekaan” dari jajahan Inggeris memang boleh dibanggakan kerana Tanah Melayu merupakan satu-satunya negara yang dapat mencapai kemerdekaan tanpa sebarang pertumpahan darah. Sungguhpun beliau bukanlah perintis kebangkitan politik Melayu dalam UMNO seperti Dato‟Onn dan rakan-rakan seperjuangan UMNO (1946) namun, warisan parti yang diterajui Tunku bukanlah sebuah lombong emas. Tunku seorang yang berjiwa rakyat telah sanggup berkorban darjatnya sebagai anak raja untuk turun padang bersama-sama rakyatnya bagi merealisasikan perjuangan UMNO.

            Sungguhpun Tunku telah menerima kritikan yang dasyat selepas peristiwa 13 Mei 1969 iaitu disebabkan pergaduhan antara kaum Melayu dengan Cina sehingga Tunku meninggalkan jawatannya sebagai Perdana Menteri namun, tiada sebab untuk kita menafikan beliau yang turut sekian banyak jasa dan bakti yang sebahagian daripadanya telah menjadi khazanah dan keagungan yang menjadi milik dan kebanggaan generasi hari ini.

4.  SENARAI RUJUKAN/BIBLIOGRAFI

Abdul Rahman Aziz. (2006). Falsafah Pembangunan. Sintok : Universiti Utara Malaysia. Biografi Tunku. (2011). Diakses pada 20 Oktober 2011, daripada http://www.arkib.gov.my/mpkm

Dato‟ Abdullah Ahmad. (1985). Tengku Abdul Rahman and Malaysian’s foreign policy,1963-1970. Kuala Lumpur: Berita Publishing.

Perbandingan antara Tunku Abdul Razak . (2011). Diakses pada 20 Oktober 2011, daripada http://www.scribd.com/doc/11379554/SPW-209-POLITIK-PERBANDINGAN-Tentang-Tunku-Abdul-Razak

Ramlah Adam (2004). Biografi Politik Tunku Abdul Rahman Putra. Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka.

Syariff Ahmad (1991). Tunku Abdul Rahman: memoir patriotik . Kuala Lumpur: Penerbitan Pustaka Antara.

Sejarah Hidup Tunku Abdul Rahman. (2010). Diakses pada 20 Oktober 2011, daripada http://www.scribd.com/doc/13416649/

Tunku Abdul Rahman dan Perpustakaan Negara Malaysia (2003). Bibliografi Tunku Abdul Rahman Putra Al-Haj. Kuala Lumpur: Perpustakaan Negara Malaysia

Tunku Abdul Rahman (2007). 13 Mei Sebelum dan Selepas Tunku Abdul Rahman. Kuala Lumpur: Utusan Publication & Distributors.

Tunku Abdul Rahman. (2011). Diakses pada 20 Oktober 2011, daripada http://newpaces.com/forum/topic/724